سخن عشق

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم بازگویم که عیان است چه حاجت به بیانم

دوست داشتن

آری آغاز دوست داشتن است گرچه پایان راه ناپیداست من به پایان دگر نیندیشم… که همین دوست داشتن زیباست…